96/3/19
4:22 ع
پیامدهای کمبود ویتامین ث تهیه شد
کمبود ویتامین c یک مشکل جدی است و منجر به عوارض می شود . کمبود این ویتامین با 8 علامت خودش را نشان میدهد.
ویتامین ث به عنوانی یکی از ضروریترین ویتامینها برای رشد سلولی خوب، ارتقای عملکرد سیستم گردش خون و به طور کلی تقویت سیستم ایمنی بدن شناخته شده است.
محافظت از سلولهای بدن در برابر رادیکالهای آزاد، شرکت در سنتز کلاژن، افزایش میزان جذب آهن در بدن و به ویژه آهن غیر هم که از طریق مصرف سبزیجات وارد بدن میشود، از وظایف دیگر ویتامین ث در بدن است.
بدن نمیتواند ویتامین ث را سنتز کند؛ بنابراین لازم است که نیاز خود را از طریق مصرف مواد غذایی حاوی این ویتامین به خصوص میوهها و سبزیجات دریافت کند.
اگر روزانه 5 واحد میوه و سبزیجات میل کنید دلیلی برای کمبود ویتامین ث باقی نمیماند. البته به شرطی که این میوه و سبزیجات را به مدت طولانی نگه نداشته باشید و به اصطلاح آنها را تازه به تازه میل کنید؛ چون در غیر این صورت این مواد غذایی میزان زیادی از ویتامین ث خود را از دست میدهند. همین اتفاق در صورت پخت و پز طولانی مدت این موادغذایی نیز رخ میدهد. از دیگر عوامل کمبود ویتامین ث میتوان به برخی از بیماریهای گوارشی مانند گاستریت اشاره کرد.
علائم کمبود ویتامین ث
*خستگی: خستگی مزمن و کاهش انرژی در طول روز یکی از شایعترین علائم فقر ویتامین ث است.
*تغییرات خلق و خوی: افراد مبتلا به کمبود ویتامین ث معمولا تحریک پذیر بوده و اصطلاحا سریع تر از کوره در میروند.
*از دست دادن وزن: کاهش وزن ناگهانی از علائم دیگر فقر ویتامین ث است.
*درد عضلات: درد مزمن در اندام یا مفاصل میتواند از نشانههای دیگر کمبود ویتامین ث باشد.
*کبودی: افراد مبتلا به فقر ویتامین ث به راحتی کبود میشوند.
*مشکلات دهان و دندان: مصرف دوز صحیح ویتامین ث در روز به سلامت دهان و دندان کمک میکند و کمبود آن میتواند منجر به زوال لثه شود. مشکلات پریودنتال نشانه ای از کمبود ویتامین ث هستند. ضمنا مبتلایان به فقر ویتامین ث ممکن است به بیماری اسکوربوت نیز مبتلا شوند که با تورم و خونریزی لثه و از دست دادن دندانها خود را نشان میدهد.
*خشکی پوست و مو: ویتامین ث برای رشد و ترمیم بافتها در همه قسمتهای بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن (که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم است و کمبود آن خود را به صورت خشکی پوست و مو نشان میدهد.
*ابتلا به عفونت: تاثیر منفی بر بهبود زخمها و ابتلای سریع به انواع عفونتها بخصوص سرماخوردگی و آنفلوآنزا از نشانههای دیگر فقر ویتامین ث است.
کمبود ویتامین ث را میتوان با مکملهای غذایی دریافت کرد با این حال دریافت مشورت از تیم پزشکی حرفه ای به جای خوددرمانی با مکمل ها بیشتر توصیه میشود. چون مکملهای ویتامین ث در صورت مصرف زیاد، میتوانند عوارض جانبی مانند حالت تهوع یا سوء هاضمه به همراه داشته باشند.
میزان نیاز روزانه به ویتامین ث
میزان نیاز روزانه به ویتامین ث در گروههای مختلف سنی از این قرار است:
*از بدو تولد تا 1 سالگی: 35 میلی گرم
*از 1 تا 3 سالگی: 35 تا 40 میلی گرم
*از 4 تا 12 سال: 40 تا 60 میلی گرم
*در دوره نوجوانی: 60 تا 100 میلی گرم
*در سنین بزرگسالی: 60 تا 100 میلی گرم
*خانمهای باردار و شیرده: 80 تا 100 میلی گرم
*افراد سیگاری: 120 میلی گرم
96/3/19
4:21 ع
در این مطلب فلفل سیاه : طبع ، لاغری ، خواص و مضرات فلفل سیاه گرداوری شد
فلفل سیاه این ادویه نسبتا کوچک سیاه رنگ دارای ویژگی هایی می باشد که می تواند سلامت بدن شما را تقویت کند. مواد مغذی موجود در فلفل سیاه شامل منگنز، پتاسیم، آهن، فیبر لبنی، ویتامین C, K است. این ادویه دارای ویژگی های ضد باکتری، ضد تورم و آنتی اکسیدان می باشد که این ادویه را به ادویه ای با خواص دارویی شگفت انگیز تبدیل کرده است. علاوه بر درمان سرماخوردگی، سرفه و دیگر بیماری ها مثل سرطان و ناراحتی معده، باعث تقویت پوست و موی شما می شود. تا پایان مطلب با بررسی کاربردهای دارویی و خواص فلفل سیاه همراه ما باشید.
فلفل سیاه ادویه ای است که دارای مواد معدنی و ویتامین های بیشماری است از این رو در درمان بیماری های زیادی مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید در 6 گرم از این ادویه 15.9 کالری، 4 گرم کربوهیدرات وجود دارد و این ادویه عاری از هرگونه چربی و کلسترول می باشد. در همین میزان از فلفل سیاه 3 گرم سدیم، 4 گرم کربوهیدرات و 2 گرم فیبر لبنی وجود دارد. فلفل سیاه دارای ویتامین C و 3% کلسیم، 10% آهن می باشد همچنین این ادویه دارای 0.7 گرم پروتئین می باشد.
مفید برای رودهها
روغن گیاهی فلفل و همچنین دانههای آن حاوی مولکولی به نام «پیپرین» هستند که رودهها را فعال میکند به طوری که حرکت آنها را راحتتر میسازد. در طب سنتی از ترکیب گیاهان دیگر با فلفل سیاه برای درمان اختلال مربوط به روده مانند تنبلی روده استفاده میکردند.
خواص گوارشی
فلفل باعث تحریک ترشح آنزیمهای گوارشی و صفراوی میشود. باید بدانید که یک غذای حاوی فلفل سیاه خیلی راحت و سریع هضم و جذب بدن میشود و سریعتر از رودهها عبور میکند. هندیها فلفل سیاه را «آتش گوارشی» مینامند. در کشور هند فلفل سیاه یکی از ادویههای پرمصرف و پرطرفدار است و بعد از آن چینیها دومین مشتری غذاهای تند برای هضم راحت غذا هستند.
ضدعفونیکننده
فلفل سیاه درعینحال ضدعفونیکننده، خلطآور و حتی محرک جنسی است. این ادویه پرخاصیت برای مقابله با افسردگی نیز موثر است. به خاطر اینکه باعث افزایش ترشح آندورفین در مغز میشود و مانند یک داروی ضدافسردگی طبیعی عمل میکند.
منبع آنتیاکسیدانها
پیپرینی که در برنامه غذایی جذب بدن میشود همچنین یک آنتیاکسیدان خوب محسوب میشود. این خاصیت فلفل سیاه با کلسترول بد خون مقابله کرده و آسیبهای ناشی از آن را کاهش میدهد. فلفل همچنین بیش از اندازه چربی را کاهش میدهد.
خواص ضدالتهابی
فلفل سیاه با التهابهای بدن که موجب مشکلات زیادی میشود مقابله میکند. در واقع ترکیبات فلفل سیاه را جزو ضدالتهابهای طبیعی میدانند.
محافظ مغز
پیپرین موجود در فلفل سیاه همچنین محافظ نرونها یا همان سلولهای عصبی است و از آسیب آنها پیشگیری میکند. بر اساس نتایج پژوهشهای مختلف این ترکیبات باعث بهبود حافظه نیز میشوند.
مصرف موضعی
از فلفل سیاه همچنین میتوان به صورت موضعی استفاده کرد. این فلفل حاوی ترکیبی به نام «پیپرین» است که به نظر میرسد برای مقابله با بیماری ویتیلیگو (نوعی اختلال در رنگدانههای پوستی) موثر بوده و همچنین به عنوان ماساژ عضلانی برای آرامش و کاهش درد استفاده میشود. توجه داشته باشید که اسانس فلفل سیاه باعث افزایش تعریق شده و باعث پاکسازی و سمزدایی بدن میشود. به خاطر اینکه تعریق، سموم بدن را از طریق پوست دفع میکند
فلفل سیاه خاصیت تولید حرارت دارد و برای همین باعث افزایش دمای بدن میشود. همین مساله هم به لاغری کمک میکند. به خاطر اینکه متابولیسم بدن را بالا برده و با چاقی مفرط نیز مقابله میکند. اگر رژیم لاغری دارید و یا نمیخواهید چاق شوید از این ادویه در برنامه غذایی خود بیشتر استفاده کنید.
آیا این ادعا که مصرف فلفل باعث افزایش سوختوساز بدن و کاهش وزن افراد مختلف میشود، صحت دارد؟
فلفل جزو آن گروه از موادی است که مصرف آن کمی متابولیسم بدن را افزایش میدهد اما متاسفانه برخی این خاصیت فلفل را خیلی اغراقآمیز مطرح میکنند. بهتر است بدانید که مصرف فلفل یا چای سبز به تنهایی باعث کاهش وزن نمیشود.
طبع فلفل گرم و خشک است.
یادتان باشد که تندی ادویه هایی مثل فلفل به بهبود سلامت کمک می کند اما برای همه افراد مناسب نیست؛ مثلا در غذای کودکان، مادران شیرده یا باردار و… نباید از فلفل استفاده کرد.
در ضمن، اگر فردی به مصرف غذاهای تند عادت نداشته باشد و یک وعده غذای تند مصرف کند نیز احتمال بروز واکنش های آلرژیک در او زیاد است
زیادهروی در خوردن فلفل باعث ایجاد افزایش ترشحات معده میگردد.
اسراف در خوردن فلفل باعث تاریکی چشم میشود.
کسانی که ناراحتی معده دارند در خوردن آن افراط نکنند.
فلفل سیاه روی سلولهای عصبی بخصوص عصب گوش ( شنوائی و تعادل) اثر مخرب دارد. برای همین مصرف مداوم و افراطی آن توصیه نمیشود.مخصوصا افرادی که دچار ناراحتی های گوش مثل کم شنوائی و … هستند در مصرف آن احتیاط کنند.
مصرف زیاد فلفل برای بیماریهای دستگاه گوارش، مجاری ادرار، سل، بواسیر، سودا، کلیه، جگر و کسانی که کمخونی دارند مفید نمیباشد.
کسانی که ورم پروستات دارند در خوردن فلفل زیادهروی نکنند.
کسانی که تصلب شرائین دارند و سکته مغزی کردهاند نباید فلفل زیاد استفاده کنند.
بیماران سوزاک و سیفیلیس و کسانی که ناراحتی مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.
زنان حاملهای که عفونت مجاری ادرار دارند از خوردن فلفل سیاه خودداری کنند.
سوالات در مورد فلفل سیاه
آیا میزان مصرف خاصی برای فلفلها در نظر گرفته میشود؟
فلفل خشک یا پودر فلفل جزو ادویهها محسوب میشوند و ادویهها هم از نظر تغذیهای باید به صورت متعادل مصرف شوند تا مشکلی را برای فرد مصرفکننده به وجود نیاورند. برخی از افراد در مصرف فلفل هم مانند نمک و شکر به شدت افراط میکنند و آنقدر حجم فلفل را در وعدههای غذایی خود بالا میبرند که بدن آنها نسبت به طعم تندی مقاوم میشود.
این مقاومت چه اشکالی دارد؟
کسی که به طور مداوم فلفل مصرف میکند، حساسیت گیرندههای چشاییاش به تدریج کم میشود و برای اینکه بتواند لذت تندی غذای گذشته را درک کند، باید مدام فلفل غذای خود را بیشتر و بیشتر کند. با این حساب میتوان گفت که حساسیت گیرندههای چشایی و گیرندههایی که طعم و مزه را روی زبان و دهان درک میکنند، با مصرف روزانه و بیرویه فلفل کاهش مییابد.
آیا مصرف فلفل زیاد و غذاهای تند ضرری هم برای ما دارد؟
ادویههایی مانند فلفل، محرک اسید معده هستند و افراط در مصرف آنها میتواند باعث ابتلا به التهاب معده یا حتی گاستریت شود. ابتلا به زخممعده یا زخم دوازدهه هم از دیگر عوارض مصرف طولانیمدت، مداوم و زیاد انواع فلفل (به خصوص فلفلهای تند) است.